herri!
Ik neem de vrijheid je snel in het Nederlands te schrijven. Dank voor de
website, die me een hoopvol signaal lijkt. Je sterk maken voor de
contradicties, incongruenties, onzekerheden in een debat over muziek en kolonialisme
en apartheid lijkt me een moedige stap. Dat hele debat lijkt me momenteel te
zijn opgesloten in recepten, schema’s, clichés. Een onderzoekende filosoof als
Foucault wordt te pas en te onpas opgevoerd als een concluderende denker.
Foucault citeren als bewijs van je gelijk, lijkt me een contradictio in
terminus.
I take the freedom to write you in Dutch, quickly. Thanks for the website, which seems to me a hopeful signal. Making the case for for contradictions, incongruities, uncertainties in a debate about music and colonialism and apartheid seems to me to be a courageous step. The whole debate seems to me to be locked up in recipes, diagrams, clichés. An inquiring philosopher like Foucault is served up as a thinker who sums it all up. To quote Foucault as proof that you are right, seems to me to be a contradiction in terms.
De tweet van Tshepo Madlingozi komt me voor als van een terechte boosheid. Ik zie het om me heen: de dekolonisatiemode houdt velen aan het werk, maar kan over tien jaar weer worden ingeleverd voor een nieuwe mode. En zo draait de tombola zijn rondjes. En wordt er nooit iets wezenlijks bewerkstelligd, maar passen we hoogstens de taal een beetje aan.
The tweet from Tshepo Madlingozi seems to me to voice a justified anger. I see it all around me: the decolonization fashion keeps many people in jobs, but can be traded for a new fashion in ten years time. And so the tombola turns round and around. And nothing substantial is ever achieved, but at most we adjust our language a bit.
Tenminste, ik hoop dat ik het allemaal goed lees, maar volgens mij pleit herri voor het zoeken naar een nieuwe taal (wat niet eenvoudig is), naar concepten die niet louter de omkering van eerdere concepten zijn. Omkering is je aanpassen aan de voorganger.
At least, I hope I read it all well, but I think herri is arguing for a new language (which is not easy), for concepts that are not merely the reversal of earlier concepts. Reversal is merely adapting to the predecessor.
Identiteitspolitiek heeft zijn gerechtvaardigde sentimenten en eisen, die alle een politieke en sociale verandering noodzakelijk maken. Maar ze mogen niet het denken op slot gooien, de verbeelding koloniseren (was dat het niet waartegen we ons moesten verzetten?), de wereld verklaren volgens recepten die telkens dezelfde uitkomst hebben.
Identity politics has its justified sentiments and demands, all of which necessitate political and social change. But they must not be allowed to lock up our thinking, colonise the imagination (wasn’t that what we were supposed to resist?), explain the world according to recipes that always have the same outcome.
De ingewikkeldheid van de wereld zou het uitgangspunt moeten zijn, en een poging om buiten de oude stramienen tot nieuwe inzichten te komen, die niet bij voorbaat politiek, sociaal of persoonlijk geruststellend zijn.
The complexity of the world should be the starting point, and an attempt to come to new insights outside the old patterns that are not automatically comforting in political, social or personal terms.
Tot zover mijn zondagochtend gedachten.
Beste groet,
Peter
These were my Sunday morning thoughts.
Best regards,
Peter
